و همچنان سر به هوا !
- دوشنبه ۴ آبان ، ۲۱:۰۴ ب.ظ
- روزنوشت
- ۲۹۰۵ بازدید
نیست ! بخدا گیج تر و سر به هواتر از من نیست ! دیدم که میگم ها ! باز شما بگین نه ! عاقا ما دیروز رفتیم پادگان برای پذیرش و گرفتن لباس و یه سری کاغذ بازی تا معلوم بشه سرباز شدیم و مرخصمون کردن و گفتن برین یه سری وسیله شخصی تهیه کنین و آرم و نوارهای ارتش هم بدوزین روی لباسهاتون و اگر سایزتون نیست بدین کوچیک کنن و روز شنبه 9 آبان ساعت 5:30 پادگان باشین برای شروع دوره آموزشی !
دیروز از ساعت 9 صبح که رفتیم تو پادگان تا ساعت 4 بعد ازظهر زیر آفتاب بودیم و یه بند برامون حرف میزدن و ازمون زهر چشم میگرفتن ! هر کی هم میومد فکر میکرد ارشده و دستور میداد ! فکر کنین همون روز اول که نه لباس نظامی داریم و نه جزو خدمت حساب میشه دست یه سری ها جارو دادن و گفتن برگهارو جمع کنین کسی هم اعتراض میکرد سرش داد میزدن که ارتش چرا نداره !
خلاصه روزه مزخرفی بود و حسابی رسمون رو کشیدن . اینقدر اینور اونورمون کردن که صدای همه در اومده بود و آخر سر هم با یه ساک گنده پر از وسایل و بدون ناهار و حتی یه لیوان آب ولمون کردن بریم خونه . همینجوریش کلافه بودم ! سر درد داشتم بخاطره آفتاب ! اون ساگ گنده رو هم باید دنبال خودم میکشیدم تا خونه . تازه ماشین هم نمیشد ببری چون پادگان خضرایی تو محدوده زوج و فرده و ماشین من زوج بود و باید با مترو و BRT برمیگشتم .
یه دستم پوشه مدارکم بود که از شناسنامه بگیر تا برگ سبز و آبی اعزام رو توش چپونده بودم و داشت میترکید و دست دیگم گوشیم بود و داشتم با رفیقم حرف میزدم . دم یه دکه وایسادم و یه آب معدنی خریدم و بعد کشون کشون خودمو به اتوبوس رسوندم و طرفای ساعت 6 رسیدم خونه . ناهار که چه عرض کنم عصرونه خوردم و از شدت خستگی بیهوش شدم .
بیدار که شدم یه ربع طول کشید تا ویندوزم بیاد بالا و بدونم کجام ! یه راست رفتم سراغ ساکم و لباسامو در آوردم . مگه رنگ زشت تر از اینم داریم ؟! یعنی چی آخه ؟! چرا نیرو هوایی لباسش باید سبز خیارشوری باشه ؟ از شانس ما این دوره اینطوری شده بود وگرنه سال های قبل آبی پلنگی بود که خیلی باکلاس بود نه مثل الان که میکنی تنت مثل عقب مونده ها میشی ! همه رو کردم تنم و خداروشکر اندازه بود . چون من شکم و پهلو ندارم راحت تو لباس جا میشدم و لازم نبود برم عوضش کنم فقط یکم بازوهام تنگ بود که میشد 2 ماه تحمل کرد . پوتین هم که 10 کیلو میشد وزنش ! اینقدر خشک بود که 2 روز میکردی پات قطع سیاتیک میشدی !
خلاصه لباسارو برگردوندم تو ساکش و گذاشتم گوشه کمدم تا شنبه و پوتین رو هم جدا گذاشتم تا فرداش برم میدون امام حسین (ع) و با یه طبی و سبکش عوضش کنم .
گذشت و آخر شب شد و نشسته بودم پای اینترنت که بابام اومد تو اتاقم و گفت پوشه مدارکت کو ؟ بده من فردا میخوام فیزیوتراپی عکسهامو بذارم توش . پا شدم برم بیارمش که یهو خشکم زد ! پوشه ! مدارک ! یا علی ! من اومدم خونه فقط ساکم دستم بود ! پس پوشه کجاس ! سریع رفتم رو کابینت آشپزخونه و روی دراور اتاقمو گشتم و دیدم نیست . مطمئن بودم یه جایی جا گذاشتم ! دلشوره و اضطرابی گرفتم که هنوز هم اثراتش هست و قلبم تیر میکشه ! همه چیزم اون تو بود و اگر پیدا نمیشد بیچاره میشدم ! باید دوباره میرفتم دنبال همه چیز و یه 6 ماهی درگیرش بودم . به بابام گفتم لازمش دارم میارم واست حالا تا آخر شب و بهش چیزی نگفتم تا بیشتر به گیجی و سر به هوایی من پی نبره ...
تا صبح خوابم نبرد و همش تو فکر بودم . اصلا یادم نمیومد که کجا جا گذاشتمش ! صبح زود پا شدم و تمام مسیر خونه تا پادگان رو رفتم و از همه مغازه ها و حتی راننده BRT سوال کردم تا رسیدم دم پادگان . یادم اومد دیروز از دکه اونور خیابون آب معدنی خریدم . سریع رفتم به یارو گفتم آقا یه پوشه نارنجی پیدا نکردی ؟ گفت مشخصات بده. آدرس دادم و گفتم چیا توشه که دست کرد بالای پخچالش و پوشه رو بهم داد . گفت پسر اصلا حواست نیستا ! اومدی پول آب معدنی رو حساب کنی گذاشتیش رو روزنامه ها و رفتی !
گفتم چی بگم والا ! کیلی تشکر کردم و با خوشحالی تمام راه افتادم سمت خونه . اینقدر ذوق داشتم که ده متر جلوتر پام رفت تو یه چاله پر آب لجن که از یه تعمیرگاه سرازیر شده و اونجا جمع شده بود و آبش از صورت بگیر تا کفش و شلوار و پیراهنم رو به گند کشید .
به قول بابام مراقب باش پرستار رو تو شکم مریض جا نذاری :| کی درست میشه این خنگیه ما خدا عالمه !
تعداد نظرات این پست [ ۴۶ ] است ...

خداروشکر واقعا وگرنه بیچاره بودم :(

می ترسم ب جای پرستار تیکه دست و پای خودتونو تو شکم مریض جا بذارید :دییی

من از این هواس پرتی هآ تو خونه دارم ..
بطریُ آب میکنم کِ بذارم یخچال اما میام تو اتاق سَمتِ کمد :|
یا شده میخوام دست صورت بشورم ، اشتباهی به جآش مسواک برمیدارم :|
:||




باشه داداش میذارم اینستاگرام به عشق خودت فقط :دی




سلام، مگه تاریخ اعزامت سال دیگه نبود؟؟؟

آوردمش عقب ... :دی
سلام ..
امان از سربازی ... من رفتم و تمام شد ...
خدا به دادتان برسه .. دو سال ... واقعا عمر آدم رو تلف می کنه .
یاد خودم افتادم .. دعا کنید تقسیماتتون تهران بیفته .. نیفته شاید دو ماه یک بار پست قرار بدید :)

لامصب نمیگذره که ! تلف که هیچی نیست و نابود میشه !
انشالله :(

الآن تو مرخصیم. فردا مرخصیم تمومه؛ بر می گردم پادگان!

انشالله زود تموم شه ...


خخخ چه بابایی راس میگه والا میترسم کل الاق عملو بزاری تو شکم اون مریض بدبخت
راستی یادم رف بگم سلام کچـــــــــــــــــل
:)


ممنون ...
پرستار تو شیکم مریض جا نزاری صلوااااات

پرستار تو شیکم مریض جا نزاری صلوااااات

پرستار تو شیکم مریض جا نزاری صلوااااات





تبریک نداره تسلیت داره !





بخدا ! لباس زشتتر ندیدم من :|

اموزشیت تو شهر خودتونه؟؟بابا ایول...ملت میفتن ناکجا اباد...قدر بدون.:)

منم بخاطره مدرک و آشنا افتادم تهران وگرنه لب مرز بودم !
بشنوسخنی گرانبهاکان طرفه کلام محکم معتمداست
صادصلوات رهنمای صمداست
لامش زلطیف درازای احداست.
هروقت به مشکلی درمانی
درمان صلوات است خبرمستنداست.
لطفا با آدرس:saadat52.blogfa.com آزران وطن من نیز سری بزنید وکامنت دهید تا با هم لینک شویم.





ممنون ...


مرسی وقت میذاری رفیق قدیمی !
آره دقیقا همینه ! دوسش دارم و برام زیاد سخت نیست !
انشالله مثل داداشت با انصاف هم گیرم بیاد :دی
ممنون بازم ...


ممنون که همیشه با دقت میخونی و برام کامنت میذاری ...

بابام خودش واس پسر عموم "اشنا"بود!!:)ولی نه برا اموزشی.برا خدمتش.ولی خداییش تو تهه عشقو حالیا!!خداروشکر.قدر بدون.خیلیا تو مرز دارن جون میکنن.


درون من مردی عجیب زندگی می کند که هیچ گاه سر از کارهایش در نمی آورم . گاهی غیر قابل کنترل و ناشناختنی و گاهی بشدت رام و دست یافتنی است . دارم تمام تلاشم را می کنم که این مرد را کشفش کنم . راستی ، من میم صدایش می کنم . اول اسم خودم و باید اعتراف کنم که عاشق این معمای درونم هستم وگرنه تمام زار و زندگیم را بهم نمی ریختم که بشناسمش ...
موضوعات
بایگانی
- آبان ۱۳۹۸
- مهر ۱۳۹۸
- شهریور ۱۳۹۸
- تیر ۱۳۹۸
- خرداد ۱۳۹۸
- ارديبهشت ۱۳۹۸
- اسفند ۱۳۹۷
- دی ۱۳۹۷
- آذر ۱۳۹۷
- آبان ۱۳۹۷
- مهر ۱۳۹۷
- شهریور ۱۳۹۷
- مرداد ۱۳۹۷
- تیر ۱۳۹۷
- خرداد ۱۳۹۷
- اسفند ۱۳۹۶
- بهمن ۱۳۹۶
- دی ۱۳۹۶
- آذر ۱۳۹۶
- آبان ۱۳۹۶
- مهر ۱۳۹۶
- شهریور ۱۳۹۶
- مرداد ۱۳۹۶
- تیر ۱۳۹۶
- خرداد ۱۳۹۶
- ارديبهشت ۱۳۹۶
- فروردين ۱۳۹۶
- اسفند ۱۳۹۵
- بهمن ۱۳۹۵
- دی ۱۳۹۵
- آذر ۱۳۹۵
- آبان ۱۳۹۵
- مهر ۱۳۹۵
- شهریور ۱۳۹۵
- مرداد ۱۳۹۵
- تیر ۱۳۹۵
- خرداد ۱۳۹۵
- ارديبهشت ۱۳۹۵
- فروردين ۱۳۹۵
- اسفند ۱۳۹۴
- بهمن ۱۳۹۴
- دی ۱۳۹۴
- آذر ۱۳۹۴
- آبان ۱۳۹۴
- مهر ۱۳۹۴
- شهریور ۱۳۹۴
- مرداد ۱۳۹۴
- تیر ۱۳۹۴
برچسب
مطالب گذشته
- بنزین گرون شد ، اینترنت نفتی شد !
- گزارش چالش داستان من و وبلاگ نویسی !
- چالش داستان من و وبلاگ نویسی !
- دوست جدید و سبز رنگم !
- جیب خالی ، ریش سکه ایی !
- های ، عاشق نشو !
- معرفی فیلم ؛ صداهایی از چرنوبیل
- امید در دلهایمان یا همان لنگ کفش در بیابان !
- سحری خورهای لامصب !
- زگیل تناسلی رو کاملا جدی بگیرید !
- حال همه ما خوب است / نیست !
- من هنوز نفس میکشم !
- پیرمرد واگن شماره ده ، کوپه آخر
- در راه موفقیت ، قسمت یکم ..
- من یک ایرانی موفق هستم !
ممنون ؛ همچنین ...