مــرد بـارانــی

با سر نمره چهار شده تو نور کمی که از مانیتور روی کیبورد میافته این مطلب ثبت میشه . بهش میگن کچلی ! تا حالا نمره چهاری نبودم و برای اولین باره که دارم حسشو درک میکنم . یه جورایی مثل بی تفاوتیه ! تازه حس کیوی رو با پرزهای کوتاهش حس میکنم که مجبور نیست صبح ها که از خواب بلند میشه دو ساعت به موهاش چسب و ژل بزنه تا خوشگل و خوش حالت به نظر بیاد ...
اختیاری یا اجباری دارم وارد دورانی از زندگی میشم که همه چیزش برام جدیده ! از بیدار شدن های ساعت 4 صبح و صبحونه های بد مزه و بوی گند آسایشگاهش تا خوابیدن های ساعت 9 شب و ریخته شدن خاک اره تخت نفر بالایی تو صورتم و دلتنگی های نیمه شب پادگانش . حس عجیبی میتونه باشه ! نمیدونم ! شاید خیلی سخت تر از اونی باشه که میگن و شاید هم زود بگذره این دو ماه ! ولی هر چی هست میدونم دوران دوست داشتنییه ! برام یه دوره دو ماه اس که همه چیزش جدیده ! قراره خیلی چیزها یاد بگیرم و یه خورده از دنیای اطرافم دور باشم . قراره سرباز بشم ! سربازی که نه موهاش ژل داره نه لباسش مارک و نه عاشق کفش های کالج رنگ و وارنگشه . نه بوی عطر میده نه دل و دماغ صاف راه رفتن . از صبح تا شب پوتین پاش میکنه و یه دست لباس داره که میشوره و میپوشه ...
به نظر من قراره دو ماه تمرین کنیم ! تمرین کنیم که زندگی همش زرق و برق نیست ! همش خانواده نیست ! همش لایک های اینستاگرام و قرارهای شام تو رستوران های بالا شهر نیست ! قراره خودت باشی و خودت ! با یه کله ماشین تراشیده و صورت سوخته تو آفتاب های بعد از ظهر که باید چند ساعت زیرش رژه بری و جیک نزنی ! اعتراضی نکنی ! چون ارتش چرا نداره ! بابام میگه سربازی ها دیگه مثل قبل نیست یه جورایی هتل شده ! همه میپیچن و سر و تهشو هم میارن ! ولی من میگم هنوزم یه چیزایی لا به لاش میشه گیر آورد ...
شاید خنده دار باشه ولی من دوسش دارم . همین ساده پوشیدن و مظلوم به نظر رسیدنشو دوست دارم . همین پست دادن های نیمه شب و از سرما لرزیدنشو دوست دارم چون احساس میکنم یه ابعادی از وحودمو تقویت میکنه ! قسمت سختی و تحملم رو انگولک میکنه و صفتش میکنه ! یادم میده زندگی زیاد قشنگ نیست باید با مشت بزنی تو دهنش !
طولانیش نکنم ! قسمت بود بریم خدمت و از این بابت اصلا ناراحت نیستم . شاید تو آموزشی فقط آخر هفته ها بتونم بیام خونه و به اینجا سر بزنم پس عذرمو بپذیرین .

نوشتم نامه ای با برگ انگور         جدا گشتم دو سال از خانه ام دور

پی نوشتـــ :
فکر کنم منم باید بیام هی بنویسم نبود ، فلان روز :دی