مــرد بـارانــی

جان موریس شاید یک صلح‌طلب واقعی باشد ، اما حرفه‌ی او تماما با جنگ گره خورده‌است . او در سال‌های جنگ جهانی اول به دنیا آمد ، دبیر عکس‌های رابرت کاپا در مجله لایف در طول جنگ جهانی دوم بود و اولین کسی بود که عکس‌های ترسیم شده از جنگ ویتنام را در صفحه اول « نیویورک تایمز » منتشر کرد . او در مجموع به عنوان یکی از مهم‌ترین دبیران عکس تاریخ عکاسی محسوب می‌شود . البته در عین حال احتمالا مسن‌ترین دبیر عکس هم هست . او روز چهارشنبه هفته گذشته 100 سالگی‌اش را جشن گرفت . در مصاحبه تلفنی که با او داشتم ، از خانه‌اش در پاریس به شوخی گفت : « کم کم زندگی بالای صد سال دارد خیلی پرطرفدار می‌شود ! »
آقای موریس قرار است  تولد صد سالگی خود را با یک کیک بین صدها دوستش که طی سال‌های متمادی کار یعنی بیش از ۴۰ سال دبیری عکس در مجله « لایف - Life » ، « لیدی ز هوم ژورنال - Ladies’ Home Journal » ، « مگنوم - Magnum » ، « واشنگتن پست - The Washington Post » و « نیویورک تایمز - The New York Times » و البته در دوران بازنشستگی در کنار خود جمع کرده‌ است ، جشن بگیرد ...

دسامبر 1941 روزی که تولد 25 سالگی‌اش بود ، آقای موریس به عنوان خبرنگار مجله‌ی « لایف » در لس‌آنجلس فعالیت می‌کرد ، با کیکی که همسرش مری پخته‌ بود جشن گرفت و یک دوست را هم برای فوتبال آمریکایی به خانه دعوت کرده‌ بود . نزدیک ظهر همان روز بود که یک تلفن از سوی دبیرش به او شد که همان روز بندر پرل هاربر مورد حمله قرار گرفته‌ است . او به سرعت به سمت مرکز شهر رفت جایی که محله‌ی توکیوی کوچک قرار دارد و آخر و عاقبتش ساعت 3 صبح روزش به ستاد اف‌ بی‌ آی ختم شد جایی‌که یک ژاپنی آمریکاییِ تحتِ نظرِ اف‌ بی‌ آی دستگیر شده و در حال بازجویی بود . موریس تولد 25 سالگی و کیک خانه‌پزش را از دست داد ، اما حمله به پرل هاربر زندگی او را عوض کرد ...
پی نوشتـــ :
خوندن این سبک نوشته ها براتون لذت بخش هست ؟ دوست دارین هر چند وقت یکبار نوشته ایی راجع به دنیای عکاسی بخونید ؟

گریگوری کرودسن که من لقب عکاس دیوونه رو بهش دادم متولد سال 1961 تو بروکلین آمریکاست . این آقای دیوانه بزرگترین عکاس سبک Stage Photography ( عکاسیه کارگردانی شده ) تو کل دنیاست که حدود 30 ساله به این کار مشغوله و کلی نمایشگاه بزرگ هم تو آمریکا و کشورهای اروپایی گذاشته و خلاصه بین هم سبک های خودش حرف های زیادی برای گفتن داره .
نمیدونم تا چه حد به این سبک عکاسی علاقه مندین و چقدر عکاس های این سبک مثل جف وال و ... رو میشناسین . من که به شخصه فوق العاده تحت تاثیر قدرت ذهنه این هنرمند و عکس هایی که میگیره هستم . اغلب عکس های کرودسن تک فریم ( یک عکس ) هستن و همیشه سعی میکنه تو عکس هاش یه داستان رو روایت کنه و کلی سوال عجیب و غریب تو ذهن خواننده به وجود بیاره و اوناره بی جواب رها کنه .

اکثر فریم های کرودسن توی فضای شهری کشور آمریکا اتفاق میافتن و حالت کاملا سینمایی دارن که با دیدنشون حس میکنیم یه تیکه از فیلم رو به رومون در حال نمایشه . کرودسن برای گرفتن هر عکسش از پیشرفته ترین و عظیم ترین سیستم های نورپردازی استفاده میکنه و یه تیم 50 ، 60 نفره دست به دست هم میدن تا ایده ذهن عکاس رو تو یه فریم ثبت کنن . به گفته خودش هزینه هر عکس کمتر از یه فیلم سینمایی نیست !
نکته جالبی که همه کارهای کرودسن دارن فضا سازی های بی نظیره هر عکسه ، به طوری که از کوچکترین جزئیات که کنار هم چیده میشن معنا و مفهومی خاصی دارن تا بزرگترین و مهمترین سوژه های هر عکس . به همین خاطره هم هست که توی نمایشگاه هایی که برگزار میکنه عکسهاش رو توی سایز بسیار بزرگ چاپ و در معرض نمایش میذاره . جالبتر از جزئیات بینظیر صحنه استفاده از مشهورترین بازیگرای هالیوود توی تمام عکس هاشه .
توی ادامه مطلب چندتا از بهترین نمونه کارهاشو برای نمایش گذاشتم که از مجموعه " گرگ و میش " انتخاب شده . اگر توجه کنید میبینید که تمام عکس ها یه حس معلق بودن و تنهایی انسان رو به شما منتقل میکنن و تمام فریم ها توی هوای گرگ و میش صبح گرفته شدن .
البته ناگفته نمونه که کرودسن با دوربین های Larg Format عکاسی میکنه که تو ایران قیمتی بالای 200 میلیون دارن و کسی جرات یه همچین هزینه رو نداره :دی

هیچوقت دوست نداشتم دوربینم رو بردارم و را بیافتم تو خیابون و از در و دیوار عکس بگیرم . البته چرا اون اول ها که تازه با دوربین اشنا شده بودم همه چیز برام تازگی و جذابیت داشت ولی الان دیگه نه . حتی دنبال سوژه های خاط هم نیستم ! چون احساس درونیم تفاوت رو دوست داره .
امسال به جای عکاسی از دسته های عزاداری از آدم هایی که در کنار خیابون ایستاده بودن و تماشا میکردن عکس گرفتم که شاید ظاهر خیلی هاشون با این مراسم و روز تناسب نداشت ! یعنی یه جور تضاد و مدرنیه در عین سنت گرایی ! تمام عکس ها رو هم سیاه  سفید کردم چون اصول کار عکاسی مستند و اجتماعی عکس های BW هست . نکته دیگه اینکه چهره هارو از قلم انداختم تا باعث ناراحتی و یا قضاوت بی مورد شخص سوژه شده نشه .
کار جالبی بود خودم دوسش داشتم ولی واقعا سخت بود ، امیدوارم لذت ببرید ...

این مجموعه هفت عکسی رو میتونید تو ادامه همین مطلب با فرمت زیپ دانلود کنید ...

از امروز تصمیم گرفتم تو قسمت " عکاسی وب " از مجموعه های اینستاگرامم استفاده کنم . روال کار من به این صورته که از یه شخصیت 3 تا عکس به صورت هستوری و توی وضعیت های حسیه مختلف میگیرم و بعد از روتوش و ویرایش اونو به صورت یه مجموه تو صفحه ام آپلود میکنم . در ضمن متن زیر عکس ها هم متناسب با حس و حال عکس از نوشته های خودم و یا دیگران استفاده میشه ...
اسم این مجموعه هست دختر آفتاب . امیدوارم لذت ببرید ...

پی نوشتـــ :
برای دیدن تمام عکس های این مجموعه " ادامه مطلب " رو دنبال کنید ...

امروز براتون یه مجموعه 3 تایی از عکسهامو با موضوع کلاغ سیاه قرار میدم . امیدوارم هم مورد پسندتون بشه و هم عیب و ایرادات کارمو بهم بگین . از قدیم گفتن انتقاد پذیری یکی از بزرگترین های پیشرفته ...

پی نوشتـــ :
سعی میکنم هر چند وقت یکبار یه سری عکس بذارم .
میتونین بقیه عکسهامو تو صفحه اینستاگرامم دنبال کنید ...

هیچکس نمیداند کجایى و چه میکنى ! براى که میخوانى و تحسین میشوى ...
شاید نیمه هاى شب در کوچه هاى شهر قدم میزنى و آواز میخوانى ...
دستانت سیب هوا میچیند و در دهان آدم میگذارد !
و شاید هر غروب به تک تکمان سر میزنى و عشق را زمزمه میکنى ...
خدایا !
ما که هیچ ؛
اشک هاى مادرش را به کجا بند کنیم ؟
کاش مانده بودى ...
دنیا یک مرتضى کم دارد ...
#مسعود_کوثری

اولین سالگرد نبودنت تسلیت ؛ مهربانترین مهربان ...

پی نوشتـــ :
برای شادی روحش فاتحه بفرستین .
عکس بالا رو خودم توی بهشت زهرا گرفتم ، سایز بزرگش توی ادامه هست ...

عاشورای امسال هم گذشت ! خیلی زودتر از اون چیزی که فکرشو میکردم . خیلی محرم خوبی بود ؛ خیلی بهتر از هر سال .
روز تاسوعا و عاشورا به یه سری دلایل نتونستم خیلی بیرون بمونم و اونجوری که دوست دارم برم لای جمعیت و عکس بگیرم واسه همین فقط 3 ، 4 تا عکس خوب شکار کردم که ارزش انتشار داشت .
 برای دیدن عکس ها " ادامه مطلب " رو دنبال کنید ...

پی نوشتـــ :
کپی برداری با ذکر منبع باعث شاد شدن روح و روان بنده میشه ! ممنون :دی

چند روز پیش توی اینستاگرام عکسی از افتتحاحیه نمایشگاه عکس یغما گلرویی با نام " این راهرو ها به تو نمیرسند ... " دیدم که از خوشحالی سریع تو تلگرام مسیج دادم و تبریک گفتم . سرشون شلوغ بود و آخر شب مسیج منو دیدن و تشکر کردن و بهم گفتن فردا یه سر بیا خوشحال میشم ! منم که چندتا شعر و عکس آماده کرده بودم و منتظر یه فرصت بودم تا دوباره ببینمشون و براشون بخونم بدون معطلی گفتم با کمایل میل باعث افتخاره !

امروز طرفای ساعت 5 بود که رسیدم گالری مینا . خیلی شلوغ بود ! رفتم تو و یغما رو دیدم و بعد از سلام و احوال پرسی بهم گفت آخر نمایشگاه وایسا با هم صحبت میکنیم . حدود دو ساعتی منتظر بودم و تو این فاصله با دوربینم عکس هم میگرفتم . کم کم نمایشگاه خلوت شد و همه رفتن و با هم نشستیم حدود یک ساعتی حرف زدیم و کلی بهم امید و انگیزه داد . واقعا آدم لذت میبره از هم صحبتی با همچین موجود خاکی و دوست داشتنیی ...

عکس هایی که از این نمایشگاه گرفتم رو تو " ادامه مطلب " ببینید ...

پی نوشتـــ :
دکلمه دیوار با صدای یغما گلرویی پیشنهاد میشود ! ( + دانلود )

برای شروع قسمت عکاسی وبم چندتا از نمونه کارهایی که تو آخرین سفرم به آمل گرفتم رو آماده کردم و سایز عکس ها رو جوری تنظیم کردم که بتونین راحت به عنوان بکگراند لپتاپ و یا کامپیوتر استفاده کنین . امیدوارم از عکس ها خوشتون بیاد و ممنون میشم عیب و ایراد کارامو بهم بگیم تا تو عکس های بعدی که میگیرم رفعشون کنم .
فقط چون اندازه و کیفیت عکس ها بالاس ممکنه یکم دیر لود ( بارگذاری ! ) بشن ...

پی نوشتـــ :
برای دیدن عکس ها " ادامه مطلب " رو بخونید ...
این فرصت استثنایی رو نباید از دست بدم ! ( کاملا بی ربط ! )